Scroll Top
ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΕΡΓΙΚΩΝ ΝΟΣΩΝ
Οι αλλεργικές νόσοι  έχουν αυξηθεί τις τελευταίες 3 δεκαετίες, ιδιαίτερα στις οικονομικά αναπτυγμένες και ‘’δυτικού τύπου’’ χώρες. Συγκριτικές μελέτες στην Σκωτία αναφέρουν συριγμό στο 10% των παιδιών το 1964, το ποσοστό ανέρχεται στο 20% το 1989, στο 25% το 1994 και στο 28% το 1999. Είναι γνωστή η ισχυρή σχέση της κληρονομικότητας με την αλλεργία, χωρίς αυτή να μπορεί να ερμηνεύσει την παρούσα αύξηση της νόσου. Οι μεταβολές στο περιβάλλον φαίνεται ότι επιδρούν στο ανοσιακό σύστημα ήδη από την εμβρυική ή/και βρεφική/παιδική ηλικία, αλλά και σ ’όλη τη διάρκεια της ζωής του ατόμου ευνοώντας την εμφάνιση των αλλεργιών. Η «υπόθεση της Υγιεινής» (hygiene hypothesis) αποτελεί σήμερα την πιο επικρατούσα εξήγηση για την αύξηση των αλλεργιών στις αναπτυγμένες χώρες.Σύμφωνα με αυτήν η μείωση του μεγέθους των σύγχρονων οικογενειών (μικρότερος αριθμός παιδιών ανά οικογένεια), η αύξηση των οικιακών ανέσεων και  η σημαντική ατομική καθαριότητα μειώνουν τις  λοιμώξεις μεταξύ των νέων οικογενειών γεγονός που οδηγεί σε αύξηση των  αλλεργιών. Το ίδιο συμβαίνει με  τα εμβόλια, τις ανοσοποιήσεις και τα αντιβιοτικά. Η συσχέτιση των παιδιατρικών εμβολίων με την αύξηση των αλλεργιών δεν πρέπει να οδηγεί τους γονείς σε άρνηση εμβολιασμού των παιδιών τους, ακόμα κι όταν υπάρχει ισχυρό οικογενειακό ιστορικό αλλεργιών. Ο κίνδυνος προσβολής και νόσησης  από σοβαρές παιδικές νόσους και σοβαρών επιπλοκών τους είναι πολύ μεγαλύτερος επί μη-εμβολιασμού! Τα κατοικίδια ζώα (μικρά pets π.χ. σκύλοι, γάτες και τα εκτρεφόμενα π.χ. αγελάδες, πρόβατα, κότες, κ.α.), οι λοιμώξεις, τα μη-νοσογόνα μικρόβια και οι ενδοτοξίνες, το μη-παστεριωμένο γάλα, ο φυσιολογικός τοκετός, ο θηλασμός και η φυσιολογική εντερική χλωρίδα  σχετίζονται με λιγότερες αλλεργικές νόσους. Πολλοί παράγοντες του τρόπου ζωής θεωρούνται πιθανοί για την αύξηση των αλλεργιών π.χ. η διατροφή της εγκύου, η φυσιολογία της αναπαραγωγής, το είδος τοκετού (καισαρική), η διατροφή του παιδιού, τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D, η λήψη φαρμάκων, η παχυσαρκία, η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, το ψυχολογικό στρες,  η ενδοοικιακή και  εξωοικιακή ρύπανση. Η ενδοοικιακή (=ενδοκτιριακή) ρύπανση σχετίζεται με την ποιότητα του αέρα στους εσωτερικούς χώρους, όπου περνούν και τον περισσότερο χρόνο τους οι κάτοικοι των αναπτυγμένων χωρών. Η ποιότητα του αέρα των εσωτερικών χώρων επηρεάζεται από διάφορα σωματίδια, χημικά  και βιολογικά συστατικά. Η βελτίωση των κτιριακών κατασκευαστικών τεχνικών μείωσε την ανταλλαγή ενδοκτιριακού ↔  εξωκτιριακού αέρα, με αποτέλεσμα την αύξηση την ενδοοικιακής (ενδοκτιριακής) υγρασίας και την επακόλουθη αύξηση της ποσότητας των ακάρεων και της εμφάνισης άσθματος. Το κάπνισμα στους κλειστούς χώρους συνεισφέρει σημαντικά στην αλλεργική ευαισθητοποίηση και στο άσθμα. Τελευταίες αναφορές υπάρχουν για παρόμοια δράση των προϊόντων χλωρίνης.  Η εξωοικιακή (εξωκτιριακή) ρύπανση  έχει συσχετιστεί με τα καυσαέρια των τροχοφόρων και τη σωματιδιακή ρύπανση των βιομηχανικών μονάδων. Περαιτέρω μελέτες απαιτούνται για ασφαλή αποτελέσματα και ορθό σχεδιασμό  δράσης για τη μείωση των αλλεργιών.
Privacy Preferences
When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in form of cookies. Here you can change your privacy preferences. Please note that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we offer.