Scroll Top
ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΡΙΝΙΤΙΔΑ-ΕΠΙΠΕΦΥΚΙΤΙΔΑ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΕΡΓΙΚΩΝ ΝΟΣΩΝ

Το φθινόπωρο ήρθε, οι μαθητές επιστρέφουν στις τάξεις και όλοι στους συνήθεις, καθημερινούς μας ρυθμούς.

Η αλλεργική ρινίτιδα είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα στα παιδιά και στους ενήλικες. Αποτελεί σημαντικό  πρόβλημα, επηρεάζοντας αρνητικά την ποιότητα ζωής των ασθενών στο  φυσικό, κοινωνικό και ψυχολογικό επίπεδο. Άμεσα τα ίδια τα συμπτώματα, αλλά και έμμεσα ο  διαταραγμένος και ελλιπής ύπνος, η χρήση αντιισταμινικών επηρεάζουν αρνητικά τη συγκέντρωση και την επίδοση στο σχολείο. Αρνητική επίδραση παρατηρείται και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Η ρινίτιδα χαρακτηρίζεται από την παρουσία τουλάχιστον δύο συμπτωμάτων: ρινόρροια, συμφόρηση (μπούκωμα), φτάρνισμα, κνησμό. Ενίοτε εκδηλώνεται με βήχα ή ροχαλητό. Διαφορική Διάγνωση απαιτείται από την παρόμοια συμπτωματολογία λόγω παρεκκλίνοντος διαφράγματος, υπερτροφίας αδενοειδών εκβλαστήσεων (κν. κρεατάκια) και ρινικών πολυπόδων – χωρίς να αποκλείεται η συνύπαρξη  αλλεργικής ρινίτιδας, που ενίοτε αποτελεί και το αίτιο των δύο τελευταίων καταστάσεων. Ταξινομείται σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: την αλλεργική ρινίτιδα, τη λοιμώδη ρινίτιδα και τη μη-αλλεργική, μη-λοιμώδη ρινίτιδα. Η αλλεργική ρινίτιδα είναι η αλλεργική φλεγμονή που προσβάλλει τη μύτη. Συχνά συνυπάρχει με αλλεργική επιπεφυκίτιδα (κνησμώδη και ερυθρά μάτια), οπισθορρινική έκκριση, αλλεργική ωτίτιδα, ιγμορίτιδα – παραρρινοκολπίτιδα, άσθμα. Τα αλλεργιογόνα που προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα είναι πολλά, ανάλογα με το περιβάλλον που ζει κάποιος. Αν τα συμπτώματα εμφανίζονται την άνοιξη, το καλοκαίρι ή το φθινόπωρο τα πιθανότερα αίτια είναι γύρεις ή μύκητες. Αν τα συμπτώματα εκδηλώνονται το χειμώνα τα κύριο αίτιο είναι τα ακάρεα. Αν τα συμπτώματα είναι ολοετή τα πιθανότερα αίτια είναι τα γουνοφόρα κατοικίδια ζώα, τα ακάρεα ή ακόμα και οι γύρεις φυτών με μεγάλη περίοδο ανθοφορίας. Διαφορική Διάγνωση απαιτείται από παρόμοια συμπτωματολογία λόγω παρεκκλίνοντος διαφράγματος, υπερτροφίας αδενοειδών εκβλαστήσεων (κν. κρεατάκια) και ρινικών πολυπόδων – χωρίς να αποκλείεται η συνύπαρξη  αλλεργικής ρινίτιδας, που ενίοτε αποτελεί και το αίτιο των δύο τελευταίων καταστάσεων, κ.α. (δες ακόλουθο πίνακα). Η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας συνίσταται στην αποφυγή του υπεύθυνου αλλεργιογόνου, τη χορήγηση ενδορρινικών ή συστηματικών αντιισταμινικών και ενδορρινικών στεροειδών. Επιπρόσθετα επί επιμονής των συμπτωμάτων χορηγούνται αντιλευκοτριενικά φάρμακα (oral leukotriene receptor antagonists) από το στόμα, τοπικά αποσυμφορητικά, ενδορρινικές πλύσεις με φυσιολογικό ορό και ρινικά αντιχολινεργικά. Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωριστούν τα υπεύθυνα αλλεργιογόνα που προκαλούν τη  νόσο, ώστε να αποφευχθούν. Θεραπευτικά, υπάρχουν αρκετά αποτελεσματικά και ασφαλή φάρμακα, που βοηθούν τόσο στην άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων όσο και στο μακροχρόνιο έλεγχο της φλεγμονής. Η ειδική ανοσοθεραπεία (αντιαλλεργικά εμβόλια – εμβόλια απευαισθητοποίησης) είναι η μόνη πραγματικά αιτιολογική θεραπεία που τροποποιεί την αλλεργική αντίδραση, μειώνει σημαντικά ή και θεραπεύει οριστικά τα αλλεργικά συμπτώματα, μειώνει ή/και αναστρέφει την πιθανότητα εξέλιξης σε σοβαρότερη νόσο, αλλά μειώνει και την πιθανότητα ευαισθητοποίησης σε νέα αλλεργιογόνα.
Privacy Preferences
When you visit our website, it may store information through your browser from specific services, usually in form of cookies. Here you can change your privacy preferences. Please note that blocking some types of cookies may impact your experience on our website and the services we offer.