Παδια και Αλλεργιες - Βασιλική Βούργα

Ποια παιδια εμφανιζουν συχνοτερα συμπτωματα αλλεργιας?

Παιδιά που οι γονείς , οι παππούδες ή τα αδέλφια τους έχουν αλλεργίες έχουν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν αλλεργία
Εάν και οι δύο γονείς έχουν κάποιο αλλεργικό νόσημα όπως αλλεργική ρινοεπιπεφυκίτιδα, αλλεργικό βρογχικό άσθμα ή ατοπικό έκζεμα το παιδί έχει τετραπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάσει αλλεργία σε σχέση με το παιδί που οι γονείς δεν είναι αλλεργικοί
Εάν ο ένας γονέας έχει αλλεργίες το παιδί έχει διπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάσει αλλεργική νόσο
Παιδιά που έχουν αλλεργία σε τροφές ή ατοπία, παιδιά με τροφική αλλεργία ή/και ατοπικό έκζεμα στην βρεφική ή πρώτη παιδική ηλικία είναι πιθανότερο να παρουσιάσουν αλλεργική ρινίτιδα ή αλλεργικό βρογχικό άσθμα αργότερα
Για να εμφανίσει ένα παιδί αλλεργία δεν αρκεί μόνο το θετικό οικογενειακό ιστορικό (αλλεργία στην οικογένεια), αλλά πρέπει να βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον και να εκτεθεί στις ουσίες (αλλεργιογόνα) που θα τον κάνουν αλλεργικό

βασικοι κανονεσ προληψησ

01.

Αποφυγή ατμοσφαιρικών ρύπων μέσα στο σπίτι (καπνός τσιγάρου, αποσμητικά κ.α.)

02.

Ειδική θεραπεία αλλεργίας ανώτερου αναπνευστικού (ρινοεπιπεφυκίτιδα) ώστε να προλάβουμε την εκδήλωση άσθματος.

03.

Αποφυγή έκθεσης σε καπνό τσιγάρου κατά την εγκυμοσύνη και την πρώτη παιδική ηλικία

04.

Σε παιδιά που έχουν ήδη ευαισθητοποιηθεί σε αλλεργιογόνα -όπως ακάρεα, μύκητες, ζώα, κατσαρίδες - περιορίζουμε την έκθεση, ώστε να αποφεύγονται οι εξάρσεις της νόσου.

05.

Σε παιδιά υψηλού κινδύνου για εκδήλωση αλλεργίας μειώνουμε την έκθεση σε αλλεργιογόνα που μπορεί να τα ευαισθητοποιήσουν όπως ακάρεα, μύκητες, κατσαρίδες, κ.α.

06.

Θεραπεία ατοπικού εκζέματος σε βρέφη και παιδιά.

07.

Αποφυγή εστιών υγρασίας και μυκήτων (μούχλα) στο σπίτι

08.

Αποφυγή τροφών που προκαλούν αλλεργία.

09.

Θηλασμός για τουλάχιστον 4-6 μήνες

Παιδιά που κινδυνεύουν να παρουσιάσουν απειλητική για τη ζωή αντίδραση (αλλεργικό shock) πρέπει να έχουν πάντα στο σπίτι και στο σχολείο φάρμακα αντιμετώπισης του επεισοδίου. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν και στο σχολείο γραπτές οδηγίες δράσης για την αντιμετώπιση του επεισοδίου.

ΧΡΕΙΑΖΕΣαι ΣΥΜΒΟΥΛΗ;

Μην αφήσεις τις αλλεργίες να γίνουν εμπόδιο σε μια καλή ποιότητα ζωής

Υπάρχει ειδική αιτολογική αντιμετώπιση για κάθε είδος αλλεργίας

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Γιατι πρεπει να γνωριζω για τις αλλεργιες;

Η αυξημένη συχνότητα & σοβαρότητα των αλλεργικών αντιδράσεων μας υποχρεώνει να δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στο αλλεργικό παιδί εντός του σχολικού περιβάλλοντος. 4-7% των παιδιών έχουν τροφική αλλεργία, με το 20% των αντιδράσεων να συμβαίνουν στο σχολείο!

Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς 1 στα 10 παιδιά θα παρουσιάσει ασθματική κρίση! 1 στα 250 παιδιά είναι αλλεργικό στο τσίμπημα μέλισσας ή σφήκας. Βοηθείστε τα παιδιά σας να μην αισθάνονται μειονεκτικά λόγω της αλλεργίας τους, ενημερωθείτε σωστά, οργανώστε με τον αλλεργιολόγο σας ένα γραπτό σχέδιο δράσης, ενημερώστε εγκαίρως το σχολείο. Ασφαλές περιβάλλον στο σχολείο σημαίνει θετική ψυχολογία και αυτοπεποίθηση παιδιών-γονέων-εκπαιδευτικών.

Ποια ειναι τα επειγοντα αλλεργικα προβληματα που μπορει να παρουσιασει ενα παιδι στο σχολειο;

Συστηματική αναφυλαξία (Αλλεργικό Σοκ)
Κνίδωση – Αγγειοοίδημα
Οξεία ασθματική κρίση

Στόχος είναι η πρόληψη, αν όμως προκληθεί αλλεργική αντίδραση θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με κατάλληλη γνώση, εκπαίδευση και συγκεκριμένο πλάνο αντιμετώπισης.

Ποια ειναι τα αλλεργιογονα στα οποια μπορει να εκτεθει ενα παιδι στο σχολικο περιβαλλον;

Οι τροφές και τα τσιμπήματα μέλισσας ή σφήκας προκαλούν τις συχνότερες σοβαρές αλλεργικές αντιδράσεις στο χώρο του σχολείου. Άλλα αλλεργιογόνα με τα οποία έρχονται σε επαφή οι μαθητές είναι οι γύρεις, οι μύκητες, τα ακάρεα, οι γομολάστιχες (latex), και τα επιθήλια ζώων. Μη-ειδικοί ερεθιστικοί παράγοντες όπως ο ψυχρός αέρας, η άσκηση, οι ιογενείς λοιμώξεις, τα χημικά καθαριστικά, τα αποσμητικά χώρου, τα εντομοκτόνα, οι μπογιές, ο καπνός τσιγάρου, κ.α. μπορούν να προκαλέσουν βήχα ή/και οξεία κρίση άσθματος σε παιδιά με αναπνευστική αλλεργία. ΜΑΘΑΙΝΩ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Η ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΦΥΛΑΞΙΑ (Αλλεργικό Σοκ) είναι η πιο σοβαρή, γενικευμένη και δυνητικά θανατηφόρα αλλεργική αντίδραση. Εκδηλώνεται με:

φαγούρα, κνίδωση (πετάλες, κοκκινίλες, φλούμπες, κ.α.),
αγγειοοίδημα: πρήξιμο στα χείλη, στα μάτια, στη γλώσσα, κ.α. (μεμονωμένα ή συνδυαστικά)
βραχνάδα, αλλαγή φωνής,
δύσπνοια, συριγμός (σφύριγμα αναπνοής), «γατάκια»,
πόνος στην κοιλιά, εμετός ή/και διάρροια,
ξαφνική αδυναμία, ζάλη, πτώση πίεσης, απώλεια αισθήσεων,
τα μικρότερα παιδιά μπορεί να χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «αυτό το φαγητό καίει πολύ», «αυτό το φαγητό με ξύνει» ή «με γαργαλάει ο λαιμός μου».

Τι πρεπει να περιλαμβανει το φυλλο οδηγιων για την αντιμετωπιση ενος επεισοδιου αλλεργικου σοκ;

Το φύλλο οδηγιών πρέπει να περιλαμβάνει :

το όνομα του παιδιού,
τη φωτογραφία του,
τα αλλεργιογόνα στα οποία το παιδί είναι ευαισθητοποιημένο,
την ύπαρξη άσθματος (τότε το αλλεργικό σοκ είναι σοβαρότερο),
τα συμπτώματα που πρέπει ν’ αναγνωριστούν γρήγορα,
αναλυτικά τα φάρμακα που πρέπει να χορηγηθούν και με ποια σειρά,
τα τηλέφωνα του ιατρού και των γονέων.

Προστατεύω το παιδί με τροφική αλλεργία σημαίνει εκπαιδεύω το παιδί :

και το περιβάλλον του ώστε να κατανοήσουν τη σοβαρότητα του προβλήματος,
ενημερώνοντας αναλυτικά για τις τροφές στις οποίες έχει αλλεργία,
να διαβάζει τα συστατικά στις ετικέτες όλων των έτοιμων τροφών,
να μην ανταλλάσει και να μη μοιράζεται τρόφιμα,
να μη μαζεύει και να μην παίζει με υπολείμματα τροφών,
να πλένει πάντα τα χέρια του με σαπούνι, πριν και μετά το φαγητό
να αποφεύγει τη χρήση των αλλεργιογόνων τροφών σε μαθήματα, π.χ. στη χημεία, φυσική, καλλιτεχνικά, κ.α.

Η οικογένεια πρέπει να ετοιμάζει φαγητό από το σπίτι, όταν είναι αδύνατος ο ακριβής προσδιορισμός της σύστασης των τροφών κεντρικών κουζινών. ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ: ΑΝ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ, ΔΕΝ ΤΡΩΩ!

Τι πρεπει να ξερει ενα παιδι με αλλεργια στη μελισσα η σφηκα οταν βρισκεται σε εξωτερικο χωρο:

να μην τρώει και να μην πίνει αναψυκτικά & χυμούς,
να φορά πάντα παπούτσια,
να μη φορά ανοιχτόχρωμα ή πολύχρωμα ρούχα,
να μη φορά αρώματα,
να αποφεύγει τις συναθροίσεις κοντά σε πηγές, τρεχούμενα ή στάσιμα νερά,
να φέρει πάντα μαζί του αυτοενιέμενη αδρεναλίνη.

ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑ Ή ΣΦΗΚΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΝΟΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Το παιδί με άσθμα:

πρέπει ν’ αποφεύγει τους χώρους με έντονες & ερεθιστικές μυρωδιές,
να έχει άμεση πρόσβαση στα εισπνεόμενα φάρμακά του.

Για την προστασία των ασθματικών παιδιών:

ο καθαρισμός του σχολείου να γίνεται μετά το τέλος των μαθημάτων, όταν δεν υπάρχουν μαθητές.
Στα εργαστήρια χημείας να υπάρχει κατάλληλος αερισμός, για την αποφυγή εισπνοής ερεθιστικών ουσιών.
Κρατάμε τα παράθυρα κλειστά την άνοιξη & το φθινόπωρο.

Τι μπορει να παρουσιασει ενα παιδι με την αθληση;

Συχνότερη είναι «η ασθματική κρίση από άσκηση». Εκδηλώνεται με βήχα, δύσπνοια, βράσιμο και σφίξιμο στο στήθος. Χρήζει άμεση αντιμετώπιση!
Βήχας ή και συριγμός με την άσκηση σημαίνει μη-καλώς ελεγχόμενο άσθμα.
Σπανιότερες είναι η κνίδωση και συστηματική αναφυλαξία από άσκηση με ή χωρίς λήψη τροφής.

ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Αναφυλαξία Αν το παιδί φάει τρόφιμο ή τσιμπηθεί από έντομο στο οποίο έχει αλλεργία, τότε πρέπει να χορηγείται ενδομυϊκά αδρεναλίνη. Τα αντιισταμινικά, η κορτιζόνη και τα εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά πρέπει να έπονται της αδρεναλίνης. 4 στις 6 θανατηφόρες αντιδράσεις στις τροφές συμβαίνουν σε σχολεία που δεν υπάρχει διαθέσιμη αδρεναλίνη ή καθυστερεί πολύ η χορήγησή της. Οξεία ασθματική κρίση Ο αλλεργιολόγος οφείλει να χορηγήσει ενημερωτικό σημείωμα με τελικούς αποδέκτες τους εκπαιδευτικούς, ώστε ν’αναγνωρίσουν μια ασθματική κρίση, να χορηγήσουν τα απαραίτητα φάρμακα, να ενημερώσουν τους γονείς και πιθανά να μεταφέρουν το παιδί στο νοσοκομείο.

Το παιδί οφείλει να σταματά οποιαδήποτε δραστηριότητα όταν εμφανίζονται τα πρώιμα συμπτώματα και να λαμβάνει αμέσως β2-διεγέρτη.
Αν σε 10’-15΄δε βελτιωθούν τα συμπτώματα ή επιδεινωθούν, τότε ενημερώνονται οι γονείς και ίσως χρειαστεί η μεταφορά του παιδιού στο νοσοκομείο.
Θα πρέπει να υπάρχει πάντα η δυνατότητα επικοινωνίας με το θεράποντα αλλεργιολόγο (όνομα, τηλέφωνο).

Το ασθματικό παιδί στο σχολείο:

Επιτρέπεται να συμμετέχει στις αθλητικές δραστηριότητες όταν το άσθμα του δεν είναι σε έξαρση. Μπορεί να απαιτείται η χρήση εισπνεόμενων βρογχοδιασταλτικών πριν την άσκηση.
Πρέπει να του επιτρέπεται να φέρει μαζί του τα φάρμακά του και να τα χρησιμοποιεί σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Δεν πρέπει να απουσιάζει από τα μαθήματά του όταν έχει ήπια συμπτώματα.

Η συνεργασία σχολείου, οικογένειας και θεράποντα ιατρού στοχεύουν σε ένα ασφαλές και υπεύθυνο περιβάλλον. Η ΕΕΑΚΑ, οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς θα βρίσκονται, πάντα με αγάπη, κοντά στο αλλεργικό παιδί.

Ειναι δυνατη η προληψη της τροφικης αλλεργιας για το παιδι μου;

Οι πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ο αποκλειστικός ή πλήρης θηλασμός για περίπου 6 μήνες είναι ο επιθυμητός στόχος και προσφέρει προστασία από τροφική αλλεργία.
Η συμπληρωματική διατροφή (στερεά και υγρή, εκτός του μητρικού γάλακτος) δεν πρέπει να αρχίζει νωρίτερα από τη 17^η εβδομάδα της ζωής (4^ος μήνας) και αργότερα από την 26^η εβδομάδα (6^ος μήνας). Ιδανικά, το παιδί πρέπει να λαμβάνει, ταυτόχρονα, έστω και μικρές ποσότητες μητρικού γάλακτος.
Δεν υπάρχουν πρόσφατα δεδομένα που να καταδεικνύουν ότι η εισαγωγή των πρωτεϊνών του αγελαδινού γάλακτος (εκτός από το πλήρες αγελαδινό γάλα), του αβγού, της σόγιας, του σιταριού, του φιστικιού, των ξηρών καρπών, του ψαριού και των θαλασσινών πρέπει να καθυστερούν πέρα των πρώτων 4-6 μηνών της ζωής.
Σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα, προτείνεται ότι η πρώιμη εισαγωγή στη διατροφή των έντονα αλλεργιογονικών τροφών μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο τροφικής αλλεργίας.
Αν ένα παιδί είχε μια αλλεργική αντίδραση σε μια τροφή, ή έχει μέτρια ή σοβαρή ατοπική δερματίτιδα (έκζεμα), ή έχει μια υποκείμενη τροφική αλλεργία πρέπει απαραίτητα να ελεγχθεί από Αλλεργιολόγο πριν εισάγει στη διατροφή του τις έντονα αλλεργιογόνες τροφές (αβγό, σιτηρά, ξηροί καρποί, σόγια, ψάρι, θαλασσινά, κ.α.)

Το ασθμα ειναι το ιδιο με τη ΧΑΠ;

Όχι. Η ΧΑΠ (Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια – COPD) περιλαμβάνει τη Χρόνια Βρογχίτιδα και το πνευμονικό Εμφύσημα, εμφανίζεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας και συσχετίζεται κυρίως με το κάπνισμα. Πολλά από τα συμπτώματα της ΧΑΠ είναι παρόμοια με του άσθματος (δύσπνοια, βήχας, συριγμός), αν και στη ΧΑΠ υπάρχει υπερπαραγωγή βλέννας. Η ΧΑΠ γενικά είναι πιο σοβαρή πάθηση, οι βλάβες στους αεραγωγούς είναι βαρύτερες και δυσκολότερο να αντιμετωπιστούν θεραπευτικά, υπάρχει επιβάρυνση στη λειτουργία της καρδιάς και άλλων οργάνων, έχει δυσχερέστερη πορεία και έκβαση σε σχέση με το άσθμα.